Kali ni aku nak citer pasal satu2nya atok aku ni....selama aku hidup aku tak pernah la rase ade atok laki...yang ade atok pompuan je, tu pon belah abah...kadang2 bila aku tgk atok, sayu je rase....aku selalu fikir, macam mane la kalo aku tue nanti...sebenarnya atok beruntung sebab anak2 berebut nak jaga....tapi aku tau, jauh di sudut hatinya atok rindukan rumah dia kat kampung....masuk tahun ni, dah 2 tahun atok kat KL....bukannya kitorang tak nak bawak atok balik kampung, tapi kitorang risau atok sakit2 kalo lama sangat dalam kereta, sebab atok pon dah tak kuat dah....umur pon dah menjangkau 94 tahun.....tapi aku kagum dgn atok...alhamdulillah, dia langsung tak nyanyuk, masih bolei solat and masih mampu uruskan diri sendiri walaupun dah bongkok 3....yang aku paling perasan, selagi tulang empat keratnya masih mampu berfungsi selagi tu dia tak mau bantuan orang lain....terus-terang aku katakan jaga atok mmg senang....penah jugak aku tanye kat abah, nape atok bolei sihat sampai macam tu skali ek?....abah kata atok ni mude2 dulu suke sedekah...benda sikit pon dia nak bg kat org....tapi mmg ye pon...masa aku tinggal ngan atok dulu pon hari2 die kerah aku bagi lauk-pauk kat jiran2...mayb itulah ubat tuanya sekarang....buat baik dibalas baik....
No comments:
Post a Comment